Als herboren

LIGGEN IN DE ZON

An had het echt nodig: ‘me-time’. Dus had ze de stoute schoenen aangetrokken en een vakantie voor haarzelf alleen geboekt. Dochter Lieke ging die week naar ex Martin en zijn Chinese schone, en zij toog in haar Suzuki Alto richting de Franse Provence. Hier werd een klein dorp bevolkt door Nederlanders die zich wilden laven aan zon, goed eten en andere vrijgezelle dames en heren, al was natuurlijk niemand echt op zoek. De vakantiegangers konden zich inschrijven voor allerlei creatieve cursussen van Nederlandse kunstenaars die gul en bevlogen met hun talenten strooiden. Het kon niet anders of je kwam er als herboren vandaan.

Er waren workshops zenzingen, ‘persoonlijk landschap’ schilderen en – nieuw dit jaar- blindboetseren; oftewel de innerlijke mens kwam ruimschoots aan bod. An had al een dag geschilderd in een geurend lavendelveld. Aangemoedigd door kunstenares Anne-Marie had ze als een ware Van Gogh haar eigen gekte durven omarmen en in een spannend kleurenspel op het witte doek gesymboliseerd. Ook spannend bleek het geblinddoekt portretboetseren. Ze werd gekoppeld aan een kleine man uit Heino, Evert. Eerst voorzichtig maar allengs steeds brutaler hadden ze elkaar op de tast verkend en in klei vastgelegd. An voelde zich al na twee dagen Frankrijk een ander mens, en vergat pardoes waarvoor ze was gekomen. ‘Hoezo me-time, he-time zul je bedoelen’, giechelde ze tegen kamergenote Margriet terwijl ze samen de buste bekeken die An van de bescheiden Evert had gemaakt.

Later die week kwamen ze elkaar weer tegen bij de workshop ‘Als Herboren’. Trainer Joop vertelde de zes dames en drie heren dat ze vandaag contact gingen maken met het kind in henzelf. ‘Terug naar de tijd dat je je nog bij je moeder geborgen wist’, om daarna de moederbinding los te laten en een ‘volwassen relatie met jezelf’ aan te gaan. ‘Alleen dan kan je je echt verbinden met anderen’, meende Joop, ‘en kun je je blokkades op het gebied van intimiteit doorbreken.’ Na een aantal oefeningen waarbij de zongebruinde leerlingen met de ogen dicht hun adem naar het centrum van hun lichaam langs alle chakra’s hadden geleid, moesten ze in paren op de knieën tegenover elkaar gaan zitten. An zag hoe Margriet zich tegenover Evert manoeuvreerde terwijl zij met ene Gerdien uit Appelscha zat opgescheept.

An noteerde hoe Margriet met haar haren schudde en haar ferme borstpartij pront naar voren stak. ‘Leg de handen tegen elkaar. Doe de ogen dicht en voel waar jullie handen elkaar raken’, verordonneerde Joop zachtjes. Vanuit haar ooghoeken bekeek An hoe Margriet met gesloten ogen, topzwaar vooroverhellend, haar ellebogen stevig tegen de onderarmen van Evert plantte. De paren moesten langzaam dichter naar elkaar toe schuifelen. ‘Maak contact met elkaar, maar blijf bij jezelf’, gaf Joop hun mee. Op het moment dat Everts hoofd weldadig in Margriets zachte boezem landde, landde An met beide benen op de grond.

Ze stond op, knipoogde naar Gerdien, en zocht een zonnig plekje in de boomgaard. In het rulle zand ging ze liggen. Ze spreidde haar armen en voelde hoe de zon haar lichaam verwarmde terwijl de zachte wind een vleug lavendel meebracht, en zo was ze voor een moment helemaal alleen met zichzelf. ‘Ach’, bedacht ze zich ontspannen, ‘het is hier eigenlijk best goed toeven.’

Related Posts

Leave a reply


Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.