Bord uit de serie Stroom.
Ik ben een zee van drijven, dobberen, golven, glijden, kolken, spiegelen, spugen. Zie hoe ik sla langs roestige bakens die fier staan en van geen wijken weten. Zestig procent water stroomt, beukt, botst, graaft geulen. Diep. Lang. Eindeloos. Mijn lijn is er een van baren, voeden, zorgen, dienen, steunen. Ik ben een haven.
Ik ben een poel. Druppels vallen, kletteren, kaatsen mijn zachte huid. Ik voel het zilte zand weg spoelen.
Ik ben een stroom. Tussen duinen houd ik me even stil. Ik luister. In de verte hoor ik vleugels blijmoedig klapperen.